| 
ΑΝΤΡ-ΜΑΡΙ ΑΜΠΕΡ
(1775-1836).
Ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους φυσικούς. Ο Αμπέρ από την παιδική του ηλικία έδειξε μεγάλη επίδοση στις επιστήμες και τα γράμματα. Ο Αμπέρ, προικισμένος με μεγάλη επιμέλεια και αντίληψη, ενδιαφέρθηκε διαδοχικά για την ποίηση, τη φιλολογία, τη φιλοσοφία και τις μαθηματικές επιστήμες. Σε όλους τους κλάδους άφησε την προσωπική σφραγίδα της επιτυχίας του. Το 1801 τοποθετήθηκε καθηγητής της Φυσικής και Χημείας στην École Centrale του Εν, χωρίς να έχει πτυχίο, και το 1804 καθηγητής στο Λύκειο της Λιόν.
Λίγο αργότερα, το Νοέμβριο του 1804, διορίζεται επιμελητής στην Πολυτεχνική Σχολή και μέλος του Συμβουλευτικού Γραφείου των Τεχνών. Το 1808 γίνεται επιθεωρητής του πανεπιστημίου, το 1809 καθηγητής της ανάλυσης στην Πολυτεχνική Σχολή και το 1814 μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας των Επιστημών. Ταυτόχρονα εκλέγεται μέλος των περισσότερων ξένων ακαδημιών.
ΕΡΓΟ
 |
| ΑΝΤΡ-ΜΑΡΙ ΑΜΠΕΡ(1775-1836). |
Λίγο αργότερα, το Νοέμβριο του 1804, διορίζεται επιμελητής στην Πολυτεχνική Σχολή και μέλος του Συμβουλευτικού Γραφείου των Τεχνών. Το 1808 γίνεται επιθεωρητής του πανεπιστημίου, το 1809 καθηγητής της ανάλυσης στην Πολυτεχνική Σχολή και το 1814 μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας των Επιστημών. Ταυτόχρονα εκλέγεται μέλος των περισσότερων ξένων ακαδημιών.
ΕΡΓΟ
Οι θεωρίες τις οποίες διατύπωσε ο Αμπέρ αποτελούν και σήμερα τη βάση του ηλεκτρομαγνητισμού. Δίκαια τον τοποθετούν σε ίση μοίρα με το Νεύτωνα, γιατί, εκτός από την εξαιρετική παρατηρητικότητα με την οποία ήταν προικισμένος, γνώριζε πολύ καλά τη μαθηματική ανάλυση, η οποία τον βοήθησε στην έρευνα και την έκφραση της θεωρίας του. Εκτός από τις μελέτες του για τον ηλεκτρομαγνητισμό, ο Αμπέρ ασχολήθηκε με το ζήτημα της ολοκλήρωσης των διαφορικών εξισώσεων σε μερικές παραγώγους. Έτσι, εκτός της φήμης του ως μεγάλου φυσικού, αποκτά και τον τίτλο του μεγάλου μαθηματικού.
